Zielona Fala | Opuściłam jednej dzień pisania
2422
post-template-default,single,single-post,postid-2422,single-format-standard,ajax_updown,page_not_loaded,,select-theme-ver-2.5,wpb-js-composer js-comp-ver-4.4.3,vc_responsive

Opuściłam jednej dzień pisania

To było wczoraj. Dzisiaj też nie jest łatwo. Początkowy entuzjazm opada. Wiem, że jak dzisiaj oleję bloga, to ta przerwa będzie trwała dłużej niż jeden dzień. Jak widać poniżej mam ze sobą małe wsparcie 😀

małe wsparcie

Co takiego się wczoraj stało, że zabrakło mnie tutaj? W sumie nic szczególnego. Poczułam zmęczenie dniem. Rano poprawiłam kosztorys na wiatę garażową. Opisałam inwestorowi wszystkie zmiany w pozycjach, obmiarze i cenach jednostkowych i ruszyłam w kierunku Obwodowej. Śnieg sypał. Czułam jednak, że nowy projekt koncepcyjny i ceny muszę przedyskutować „face to face”, a we wtorek spanikowałam przez pogodę i przełożyłam spotkanie. Teraz byłam zdeterminowana. Droga była przejezdna i Pani zadowolona z koncepcji, aczkolwiek spotkanie trwało 2 godziny. Chyba to już taki standard czasowy. Nieważne jak ogród duży czy mały, na 2 godziny rozmowy lepiej się przygotować. Nieopodal jest siedziba stolarza, więc żal było nie skorzystać z okazji na kawę, pączka i oczywistych, nieoczywistych próbek lazury do drewna (również godzinka). Powrót do domu przez stację benzynową i sklep spożywczy. Spacer z psem po pizzę na obiad. Fotel. Stół. Odsłuchanie wiadomości od przyjaciółki i rozkmina na temat szerokopojętej komunikacji. Godzina 23:30. Mózg zlasowany. Energia porozdawana gdzieś między ludzi przez cały dzień. Sen.

Zastanawiam się tylko, czy nie przyzwyczaiłam się już za bardzo do zimowego trybu pracy w domu przed komputerem. Choć wiosna zawsze daje mi nowy zastrzyk energii, boje się że w tym roku stałam się pandemicznym zimowym zamulonym ludkiem, którego środowiskiem naturalnym jest spokojny domowy kąt. OBY NIE !!!

Brak komentarzy

Dodaj komentarz